Weer een wekelijkse update..

Dag 31, vrijdag 24 oktober
Carlijn en Gery gingen vandaag een ziekenhuis bezoeken. Dit zag ik totaal niet zitten aangezien de mensen op straat er hier al slecht uitzien en ik denk ik niet echt vrolijker ga worden van al die arme mensjes in het ziekenhuis. De vraag was toen, wat ga ik dan wel doen?
Toen ik hoorde dat Maaike en Claudia samen met hun docent en man de Entotal mountain op gingen wist ik het, ik ging mee. Entotal mountain is een berg hier in Addis vanwaar je een super mooi uitzicht hebt over de stad en waar een aantal mooie kerken staan. De eerste kerk die we bezochten was een ronde kerk waar je niet in kunt, de mensen bidden tegen de muur. Ook bij binnenkomst slaan de mensen 3 keer een kruisje. Vanaf het plein bij de kerk had je ook een super mooi uitzicht over Addis. Langzaam aan begin in de stad steeds beter te kennen en herken je zelfs van zo hoog dingen.
Na het bezoek aan de kerk zijn we nog hoger de berg op gereden. Boven op de berg bevond zich nog een kerk, ook deze kerk was weer een ronde kerk. Een kindje die achter onze auto aan was gerend heb ik bij het uitstappen van de auto een pen gegeven die ik in mijn tas had gestopt voor het geval ik wat zinnigs aan een kindje wilde geven. Het kindje nam de pen met liefde aan en toen we naar huis gingen had hij hem netjes aan zijn trui gehangen.
Voor de kerk stond een gids die ons graag de kerk wilde laten zien, in eerste instantie wilde hij veel te veel betaald hebben maar uiteindelijk hebben we een leuke deal gemaakt. Nadat we na de trap op waren gelopen naar de bovenste verdieping van de kerk en onze schoenen uit hadden gedaan konden we genieten van super mooie wandschilderingen. Bijna alle Ethiopische kerken zijn ingedeeld in een mannen en vrouwen gedeelte. Tijdens de rondleiding mochten we beide kanten bekijken waartussen een scheidingsdoek hangt. De schilderingen bestonden uit tekeningen van de vader, de zoon en de heilige geest, de hel en etc. Wat mij opviel is dat de heiligen op de muren hier net iets donkerder zijn dan in Europa….
Nadat we de kerk hadden bezocht liet de gids nog een kerkje zien dat in een rots is gebouwd. Echt veel te zien was er niet maar het verhaal was wel erg mooi en het idee dat hier vroeger mensen naar de kerk gingen was natuurlijk ook bijzonder.

Nadat we de kerk hadden bezocht hebben we lekker geluncht bij Buna Best waarna we naar Merkato zijn gegaan. Merkato is de grootste markt van Afrika midden in Afrika. Bij Merkato kun je van alles en nog wat krijgen van kamelen tot souvenirs. De markt bestaat uit verschillende straten vol met winkels en overdekte marktjes, het is echt een bijzondere gewaarwording. Op de markt probeert iedereen je van alles aan te smeren. Gelukkig begin ik afdingen steeds leuker te vinden en heb ik een leuke armband kunnen afdingen tot 20 birr. Iets waar ik heel trots op ben aangezien het me aardig wat moeite heeft gekost. De kamelen hebben we helaas nog niet gezien, een goede reden om nog een keer terug te gaan naar de markt.

’s Avonds hadden we er helemaal zin in, we wilden bij Wim’s Hollandshouse lekker gaan eten het water stond al in onze mond bij de gedachte aan pannenkoeken, kaassoufflés’s en etc. Toen we de menukaart zagen was dit ook een bijzondere tegenvaller, geen pannenkoeken, geen kaassoufflés. Er waren wel kroketten wat een heel aantal mensen blij maakte. Natuurlijk hebben we Wim, de eigenaar van Wim’s Hollandshouse, ook ontmoet. Helaas bleek zijn hondje ziek te zijn. Wim was bang dat hij vergiftigd zou zijn aangezien zijn vorige hond daar ook aan is overleden. Ik stelde voor om even naar de hond te kijken die wel erg warm aanvoelde en een hele lichte kleur tong had. Helaas zijn er ’s avonds geen dierenartsen beschikbaar in Addis dus heb ik hem aangeraden de volgende ochtend naar de dierenarts te gaan. Naar meer dan een uur gewacht te hebben, het was inmiddels 10 uur, kwam dan eindelijk ons voorgerecht. De kroketten waar iedereen zo’n zin in had bleken tegen te vallen maar het hoofdgerecht kwam gelukkig redelijk snel naar het voorgerecht. Na het eten was mijn maag redelijk overstuur en ik was dan ook blij toen ik eindelijk kon slapen.

Dag 32, zaterdag 25 oktober
Na lekker te hebben uitgeslapen zijn Carlijn en ik ’s middags naar een kathedraal in Addis geweest. Een enthousiaste gids heeft ons de hele kathedraal laten zien en vertelde mooie verhalen bij de muur en glas in lood schilderingen. Daarna liet de gids nog een museum zien waarbij hij ook hele verhalen (soms een beetje te lang) vertelde. Ook het kerkhof bij de kathedraal was erg bijzonder, de graven leken deden mij een beetje denken aan het graf van Pim Fortuin, ook zo groot en indrukwekkend.
’s Avonds hebben we weer injera in een traditioneel restaurant gegeten. In het restaurant werd op het zelfde moment ook een bruiloft gehouden. De bruid zag er niet super vrolijk uit, maar tijdens het dansen was ze wel iets enthousiaster (misschien ligt het wel aan de man waar ze nu mee getrouwd is). Bij elk nieuwe liedje kwamen er weer mensen naar voren om lekker op de muziek te dansen.

Dag 33, zondag 26 oktober
Het lijkt wel Nederland, toen ik wakker werd regende en omweerde het. Een goede reden om na mijn ontbijt weer terug mijn bed in te duiken. Rond 14.00uur werd ik weer wakker. Om 15.00uur had ik met Sammy afgesproken want hij zou mij de stad en wat kerken laten zien. Tijdens de wandeling kwamen er steeds kindjes op mij af om geld te vragen. Toen Sammy een kindje uit legde dat ik gewoon een student was en niet zo heel veel geld had noemde het kindje hem motherfucker. Dit is in Ethiopië echt een woord die je niet moet zeggen, dus had hij Sammy ook meteen op de kast. Hij wilde achter het kind aan rennen maar gelukkig had ik hem snel genoeg vast om hem tegen te houden. In Ethiopië is het ook redelijk normaal dat kindjes worden geslagen wanneer ze niet luisteren en ook wanneer we bij winkeltjes en restaurants staan en er staan kindjes achter ons om geld te vragen worden ze bekogeld met stenen of jagen ze de kinderen weg alsof het geiten zijn.

Dag 34, maandag 27 oktober
Vandaag was de dag waarop we workshops uit zouden gaan werken, gelukkig was het niet zo heel erg mooi weer dus hebben we lekker de hele dag thuis zitten werken. Aan het eind van de dag hadden we al 3 workshops inclusief PowerPoint presentatie af, joepiejee.

Dag 35, dinsdag 28 oktober
Ook vandaag zijn we weer bezig geweest met onze workshops. ’s Middags hadden we een afspraak met Hana om onze vragen die we tegenkwamen tijdens het maken van de workshops te stellen en wat afspraken te maken. Hana had zelf ook een super leuk plan, ze wil binnen 2 weken een Aids/hiv workshop houden voor al het personeel van Dir en vroeg ons om haar te helpen. De workshop wordt gehouden in een hotel in Addis en verder weten we er eigenlijk nog niet zo veel over. Na ons gesprek met Hanna zijn we met 3 voetballen naar Jan Meda gegaan. We willen de kindjes daar een beetje leren kennen en leuke dingen voor ze gaan organiseren. Toen de kinderen de ballen zagen waren ze helemaal door het dolle heen. Bedilu heeft meteen uitgelegd dat de ballen voor iedereen zijn en dat ze samen moesten spelen. De kinderen gingen meteen samen voetballen en hadden super veel plezier. Zelfs de hele kleine kindjes werden er bij betrokken en voetbalden ook gezellig met elkaar. Helaas kwam er ook vandaag weer een harde plensbui net toen we aan het voetballen waren. Gelukkig stopte de regenbui wel vrij snel en konden de kinderen daarna weer snel verder voetballen. Toen we weg gingen liepen de kinderen mee tot aan de auto en zwaaide ze ons uit, ik denk dat we hieruit wel kunnen opmaken dat ze blij waren ons te zien. Nu maar eens gaan bedenken wat we volgende week mee gaan namen naar Jan Meda.

Dag 36, woensdag 29 oktober
Vanochtend mochten we lekker vroeg ons bed uit want we mochten de CALO studenten gaan helpen met hun circus project. Vandaag, morgen en maandag geven ze op verschillende scholen circus lessen. Het is de bedoeling dat de kinderen ’s ochtend kennis maken met een aantal circus onderdelen zoals; jongleren, diabolo, ringen, Chinese bordjes, acrobatiek en etc. De kinderen worden opgedeeld in groepjes en na elke 7 minuten wisselen ze door en gaan ze naar een ander onderdeel. Vandaag was ik van het onderdeel ringen. De kinderen moesten de ringen naar elkaar overgooien, om elkaars armen, benen en hoofd gooien en etc. De helft van de kinderen was doof en de andere helft kon gewoon horen. In totaal waren er zo’n 100 kinderen. De pauze’s van de school waren een stuk minder plezierig. Opeens kwamen er honderden kinderen op ons afgestormd die allemaal mee wilden doen, iets wat absoluut onmogelijk is. De kinderen moesten we dan helaas ook wegsturen maar echt luisteren deden ze niet want een paar seconde later had je ze weer naast je staan.
Toen we pauze gingen houden begon het onwijs hard te regenen, er kwamen echt onwijs dikke druppen uit de lucht vallen. Natuurlijk was dit een super mooi gezicht want iedereen begon te rennen en iedereen moest schuilen maar helaas betekende dit ook het einde van onze circus dag. De regen had het speelterrein bestaand uit soort klei helemaal verwoest waardoor we helemaal niks meer konden. In de regen moesten we alles afbreken, wat natuurlijk wel weer voor leuke foto’s heeft gezorgd, waarna we weer naar huis zijn gegaan….

Dag 37, donderdag 30 oktober
Vanochtend mochten we weer lekker op tijd ons bed uit want we gingen weer op weg naar een school om daar een circus te gaan organiseren. Dit keer gingen we naar een school met gehandicapte en autistische kinderen. Vandaag stond ik bij het onderdeel balletjes. Elke keer kwam er weer een groepje kindjes om te leren vangen en een bal over te gooien. De kinderen waren allemaal erg enthousiast liepen alle kanten op, waarna je er weer achter aan kon rennen. Helaas kwam er ook vandaag weer een onwijze regenbui waardoor we allemaal moesten vluchten naar binnen. Gelukkig was het al bijna lunchtijd waardoor de kinderen lekker konden zitten om wat te eten. Na de lunch was het gelukkig weer droog en was het veld nog in een redelijke staat waardoor we gewoon weer verder konden gaan met ons circus. 1 mongooltje bleef maar rond lopen waarna ik naar hem toe ging en bleek dat hij aan het huilen was. Een huilende lerares vertelde mij daarna dat zijn vriendje en klasgenootje die dag was overleden. De lerares nam hem even mee om met hem te praten. Ik vroeg de lerares hem te zeggen dat wanneer hij zin had hij altijd met de balletjes mocht komen spelen. 10 minuutjes later kwam hij er dan ook aanlopen om samen met mij met een bal te spelen.

Nadat we met een groepje kinderen een act hadden ingestudeerd om op te voeren voor het circus act begon het weer onwijs hard te plenzen. Dit keer betekende deze bui ook het einde van de circusdag. Nadat alle kinderen (en de ouders die waren gekomen om naar de circusact te komen kijken) in een lokaal terecht konden kregen alle kinderen hier een certificaat. Om de beurt kwamen de kinderen naar voren om hun certificaat in ontvangst te nemen. Vooraal de mongooltjes gingen helemaal door het dolle heen toen ze hun certificaat kregen, ze begonnen te joelen, te springen en hun certificaat te showen.



Daarnaast heb ik nogmaals een oproepje om het leuke boek met zogenaamde Prietpraatjes van kinderen van Helen en Lesley te bestellen. Het boek bestaat uit 161 blz en is niet te koop in de boekwinkel. Het boek kost 11 euro.
De opbrengst van de verkochte boeken wordt gedoneerd aan het project Jan Meda waarover je waarschijnlijk al het een en ander hebt gelezen. Het boek is erg leuk om te lezen.Zeer geschikt als cadeautje. Denk ook vast aan de feestdagen: Sint, Kerst, exclusief onderdeel kerstpakket of relatiegeschenk.
Succes verzekerd!
Heb je een wachtkamer, dan is dit het ideale boekje. Je patiënten komen gegarandeerd lachend bij je in de behandelkamer !!!
Een voorproefje:
Mariëlle (4) blijft wel eens over bij de buren. Ze vertelt de buurvrouw, dat haar cavia vanmorgen dood in zijn hokje lag. De buurvrouw vindt het heel zielig en zegt: "Och wat zielig, en nu?" "Nu is hij nog steeds dood", zegt Mariëlle verdrietig.

Bestellen kan zo:
Maak € 12,95 over op giro 6735451 tnv van WD. Smit te Enschede.
Vermeld aub duidelijk naam èn adresgegevens, dan sturen wij het boek gelijk op. Afhalen kan ook, dan kost het 11 euro.
Het adres:
Gaffelhoek 43
7546 MT Enschede
Tel 053-4776020
of mail naar: helensmit@live.nl