Eerste zwemles

Dag 24, vrijdag 17 oktober
Vandaag was het de bedoeling om naar Sebeta te gaan maar aangezien ons plan van aanpak nog steeds niet is goedgekeurd en het management geen tijd had leek het ons zonder van de tijd om in totaal 2 uur in de auto te zitten voor eigenlijk niks. We zijn de dag bezig geweest met het uitschrijven van wat plannen en heb ik van alles en nog wat gekocht om op te sturen naar huis voor de hardloopwedstrijd die papa en mama aan het organiseren zijn. ’s Middags had ik een afspraak met Ermias want we zouden een theater gaan bezoeken. We zijn naar een comedy geweest in het nationaal Ethiopisch theater. Het theater is gebouwd rond 1940 Ethiopische jaartelling en is super mooi. Het theater heeft hele oude stoelen waar je stil op moet blijven zitten anders kiepel je om. Het podium is omringd met mooie ouderwetse rode doeken, super ouderwets en daarom ook zo mooi. Het decor kwam ook uit het jaar 0 en was onwijs simpel maar daardoor ook weer mooi. Er speelden een aantal Ethiopische bekende sterren die blijkbaar erg grappig waren want het publiek had vaak de slappe lach. Gelukkig was Ermias mee die voor ons de rode lijn van het verhaal vertaalde. Bellen in het theater is hier ook erg normaal, je hoorde continu telefoontjes overgaan waarna mensen de zaal uitliepen om verder te bellen. Het toneelstuk zelf ging over een getrouwd stel dat gescheiden leefde en hoe origineel; op het eind weer samen kwam.
Na het toneelstuk was ik echt kappot, na wat gegeten te hebben ben ik meteen mijn nest ingekropen.

Dag 25, zaterdag 18 oktober
En toen was het alweer weekend, de weken gaan hier onwijs snel voorbij, voor je het weet is het weer weekend. Samen met Carlijn, Bedilu en Sammy zijn we eerst op zoek gegaan naar een zwembroek van Sammy want hij zou deze middag voor het eerst in zijn leven een zwembad in springen. Nadat we een zwembroek hadden gevonden was het tijd om taart te kopen voor het verjaardagsfeestje van Lianne en mij van die avond. De eerste winkel die we ingingen had net genoeg cakejes dus hier hebben we maar niks gekocht want anders zouden we er voor zorgen dat er de rest van de dag geen mensen zouden komen. Een andere winkel had gelukkig wel een grote voorraad cakejes dus hebben we hier ons voorraadje maar ingeslagen. ’s Middags was het tijd voor Sammy’s eerste zwemles. Hij was aardig zenuwachtig maar gelukkig had het zwembad ook een soort van pierebadje dat tot aan je middel kwam. Hier konden we mooi de eerste trucjes van het zwemmen laten zien. Het zwemmen ging eigenlijk best goed. Af en toe ging hij kopje onder en kreeg hij weer een lading zwembadwater binnen. Samen met Carlijn hebben we zijn middel vastgehouden zodat hij kon zwemmen en wij er voor zorgden dat hij niet kopje onder ging, echt super leuk. De meeste Ethiopiërs kunnen niet zwemmen en de gene die het wel kunnen zwemmen met grote slagen. Hier wil je echt niet naast zwemmen aangezien anders je hele gezicht nat is. Het zwembad bezit ook over een 10 meter hoge duikplank, helaas was deze gesloten want ik had wel wat mensen naar beneden willen zien springen.

’s Avonds wouden we uit eten gegaan bij top vieuw. Het uitzicht over Addis was hier erg mooi. Helaas was er niet genoeg ruimte in het restaurant en was het ook wel een beetje erg duur. Nadat we hadden genoten van het mooie uitzicht zijn we naar het restaurant Amsterdam geweest. Hier hebben we een lekkere pizza gegeten.
Nadat we uit eten waren geweest hebben we thuis een lekker taart gegeten. Natuurlijk kregen Lianne en ik ook nog een verjaardagscadeautje, nadat iedereen voor ons had gezongen mochten we ons cadeautje ingepakt in krantenpapier uitpakken. We hebben allebei een mooie sjaal gekregen.
Na het bescheiden feestje thuis was het tijd om uit te gaan. We hebben de hele avond lekker gedanst en gefeest.

Dag 26, zondag 19 oktober
Zondag heb ik lekker lang in bed gelegen. Om 13.00uur schok ik wakker en ben ik maar mijn bed uit gegaan.
Om 17.00 uur werden we bij Sammy thuis verwacht voor een koffie ceremonie. Zijn moeder had een injera voor ons gemaakt. Deze was echt super lekker. De injera zelf was niet te zuur en de sausjes niet te scherp. Dit was echt de lekkerste injera die ik tot nu toe had gehad. Na de injera begon de koffie ceremonie. Als eerste werden de koffiebonen geroosterd. Het kleine huisje begon meteen lekker te ruiken. Nadat de koffiebonen waren geroosterd werden ze fijn gestampt en werd er koffie van gemaakt. De koffie was bijzonder lekker; verser dan vers. Daarna kregen we nog 2 kopjes zoals het officieel hoort. Wat ik had gelezen over dat de kopjes steeds minder sterk werden viel me eigenlijk wel mee. Het 3e en laatste kopje was nog steeds erg lekker. Het zusje van Sammy kwam halverwege de koffieceremonie ook gezellig bij ons zitten. Ze was gek op friemelen en was super vrolijk.
’s Avonds ben ik maar weer op tijd naar bed gegaan.

Dag 27, maandag 20 oktober
Vandaag hadden we een afspraak bij hope for the blind om onze laatste vragen voor de workshop te beantwoorden. We wilden eigenlijk volgende week al beginnen met de eerste workshop maar waarschijnlijk wordt dit helemaal niks aangezien onze workshop in het Amhaars en in het brijen vertaald moet worden, zucht. Gelukkig hebben we nu wel al onze informatie bij elkaar en is onze workshop uitgewerkt. Nu maar afwachten hoelang het gaat duren voordat alles vertaald is en we kunnen beginnen aan onze workshop.
Nadat we hope for the blind hadden bezocht, waar we ook een aids voorlichting gaan geven, hebben we een prikpost bezocht. De prikpost waar mensen zich kunnen laten testen op aids bevond zich op een rotonde in een druk gebied van de stad. We wilden graag wat meer weten over de prikpost zodat we hierover tijdens onze workshop informatie konden geven. Het was op zich best druk, er zaten heel wat mensen te wachten die zich wilden laten testen op aids/hiv. Eigenlijk best een raar idee. De mensen hoeven de test niet op naam te doen, ze krijgen gewoon een nummertje moeten wat gegevens invullen, krijgen een gesprek en moeten daarna bloed laten prikken. Gelukkig is de test geheel gratis waardoor iedereen zich kan laten testen.
Nadat we bij de prikpost waren geweest hebben we lekker geluncht. Helaas was de helft van de menukaart weer eens niet aanwezig maar desondanks hebben we erg vet maar wel erg lekker gegeten.
Na de lunch hebben we wat informatie ingezameld over hoe mensen hier in Ethiopië worden voorgelicht over aids zodat we dit kunnen gebruiken voor onze workshop. Daarna hadden we een afspraak met Sanne (van dir Office) om onze plannen door te spreken en daarna zijn we naar Jan Meda geweest. Op dit moment zijn er wat mensen van de Respo hier en die hadden kleding en andere spullen ingezameld voor Jan Meda en dit gingen we nu brengen. De kinderen waren helemaal door het dolle heen toen ze ballonnen, fluitjes en strikjes voor in de haren kregen. Echt leuk om te zien.

Dag 28, dinsdag 21 oktober
Vanochtend hadden we een afspraak bij Dir office om te praten over Jan Meda. We willen hier namelijk speelmogelijkheden creëren voor de kinderen en wat doen aan de hygiëne. Ons gesprek ging vooral over dingen waar wij niet zo veel aan hadden maar…… we mogen er wel dramalessen met de kinderen gaan houden en er speelmogelijkheden creëren. Tadaa weer een stapje vooruit.
’s Middags zijn we bezig geweest met het uitschrijven van onze workshops. We hebben momenteel al een aantal workshops uitgeschreven, deze moeten allemaal in het Amhaars vertaald worden en sommige zelfs nog in het breie, ben benieuwd hoelang dat gaat duren….


Dag 29, woensdag 22 oktober
Vanochtend zijn we zoals elke woensdag naar Zeleketa (oorlogsveteranen) geweest. Dit keer om informatie in te zamelen voor de hygiëne workshop. Gelukkig was de manager er vandaag niet zodat we met de koks zelf konden praten. Het is namelijk makkelijker om direct met de mensen waar het om gaat te praten want anders zijn de antwoorden hier veel te neutraal en heb je er vaak niet zo veel aan. Toen we in de keuken aankwamen kwamen er 5 nieuwsgierige katjes onder de niet werkende keuken vandaan. Echt super schattig maar natuurlijk niet het toppunt van hygiëne. De kans op overleven van deze katjes is vrij groot aangezien ze genoeg te eten kunnen vinden in deze keuken. De koks waren erg aardig en gaven duidelijke antwoorden op onze vragen. Het plan is nu om binnenkort een keer samen met ze te koken zodat we zien hoe alles gaat en aan de hand daarvan een goed plan kunnen bedenken om de maaltijden voedzamer te maken.
’s Middags zijn we naar Piazza, de PC hoofdstraat van Addis geweest. Hier hebben we met zijn 3tjes voor 13 birr (nog geen euro) geluncht en lekker gewinkelt.
’s Avonds zijn we naar de film en uit eten geweest. Kortom weer een geslaagde dag.




Dag 30, donderdag 23 oktober
Vandaag was het weer een spannende dag; gaan we nu wel of niet naar Sebeta. Om 9.00 uur belde Hana met het nieuws dat we een afspraak hadden met een ondermanager bij Sebeta. Na 45 minuten in de auto te hebben gezeten bleek dat de man met wie we een afspraak hadden daar zelf niet van op de hoogte was. Hij had ons plan van aanpak nog nooit gezien en had eigenlijk geen idee wat hij moest zeggen. We hadden het er net over om maar te stoppen met onze ideeën voor Sebeta aangezien er geen vooruitgang in zit toen er opeens een man die van aanpak weet binnen kwam. De man, Thomas, was enthousiast over ons plan en vroeg of we aanstaande maandag al onze eerste workshop konden geven in zijn klas. Helaas is dit voor ons niet haalbaar maar zodra we een workshop af hebben mogen we deze meteen geven, joepiejee. ’s Middags zijn we meteen bezig geweest met het uitwerken van de workshop over menstruatie want die willen we zo snel mogelijk gaan geven aangezien dit echt heeeeel hard nodig is.

Ook heb ik (ja, ja) eindelijk een mobiel nummer. Mijn nummer is: 0910018758. Denk er wel aan dat wanneer je belt je dit via belgigant.nl of een andere site doet aangezien het anders wel erg duur is…