Mijn laatste reisverslag!

Dag 75, maandag 8 december
Tadaa en zoals al een keer eerder het geval was er vandaag weer opeens een feestdag. Wat is het leven in Ethiopië toch fijn, het stikt van de feestdagen die opeens komen en ook zo weer gaan.
Vanochtend hebben we een kathedraal bezocht die ik zelf al een keer eerder had bezocht. Dit keer was het wel erg druk in de kathedraal ivm de feestdag. Vele mensen kwamen na de kathedraal, helemaal gewikkeld in witte doeken, om te bidden.
’s Middags stond de sportclub op het programma. Helaas kwamen er door de feestdag maar weinig mensen opdagen. Daarom hebben de sportstudenten besloten de ingezamelde sportkleding volgende week te geven als iedereen er gewoon weer is. De kleding hebben we achtergelaten bij de sportclub en de sportstudenten zullen er voor zorgen dat er mooie foto’s van de kleding wordt gemaakt.
’s Avonds zijn we gaan zwemmen bij het Hilton hotel. We dachten dat het Hilton in verhouding tot het Sharaton hotel een stuk goedkoper zou zijn maar dit viel vies tegen, het was een feestdag dus was alles veel duurder. We moesten 600 birr betalen voor 4 personen, eigenlijk belachelijk maar ach, we hadden zin om te zwemmen in warm water.

Dag 76, dinsdag 9 december
En zoals het gisteren een feestdag was, is het vandaag weer een feestdag, olee. We wouden na het nationaal museum gaan maar helaas deze bleek gesloten te zijn ivm de feestdag, damn. Aangezien het museum dicht bleek te zijn, zijn we door gegaan na Piassa. Op een tv scherm in één van de winkeltjes zagen we dat er een groot feest bezig was op het grootste plein van Ethiopië. Nou dan weet je natuurlijk meteen wat te doen. We gingen op zoek naar een minibus die ons na dit plein bracht. Binnen een halfuur stonden we tussen de grote mensenmassa op het plein. De feestdag stond in het teken van verschillende stammen die je dan ook zo her en der zag lopen. Erg leuk om te zien. Ook werd er suikerriet verkocht tussen de mensenmassa. Nadat papa wat mooie foto’s van de suikerriet man had gemaakt kocht hij natuurlijk ook een stukje suikerriet. Daar stonden we dan mijn zijn 4tjes suikerriet te kauwen en daarna weer uit te spugen. Opeens waren wij een attractie geworden en vormden er om ons heen vele Ethiopiërs die het maar al te interessant vonden ons te zien suikerriet kauwen. Er begon zelfs een man een ons te filmen. Ik ben op de camera afgelopen en heb als een gek voor zijn camera suikerriet staan kauwen, heeft hij thuis weer wat leuks om te laten zien.

’s Avonds zijn papa en mama na 12 dagen in Ethiopië te zijn geweest weer naar huis gegaan.

Dag 77, woensdag 10 december
Na dagen te hebben nagedacht en gisteren toen papa en mama op het vliegtuig stonden zo goed als de touw te hebben doorgehakt heb ik vandaag dan echt besloten om naar huis te gaan ivm familieomstandigheden. Voor mij was het op zich een hele makkelijke beslissing en ik heb niet echt hoeven twijfelen. ’s Middags heb ik meteen mijn ticket omgeboekt en te horen gekregen dat ik morgen al naar huis kan vliegen, zo makkelijk en snel kan het dus gaan. Dus nu waren opeens mijn laatste uurtjes in Addis aangebroken! Er waren al een aantal mensen die hadden besloten vandaag te gaan zwemmen en dat leek mij ook een goed plan. Even lekker ontspannen, nog een beetje bruin worden en nog even genieten van de laatste zonnestraaltjes want jah, over een paar uur zou ik aankomen in het koude Nederland. In de zon begon ik me te bedenken wat ik straks allemaal weer kon doen wanneer ik weer in Nederland zou zijn en wat ik allemaal weer zou kunnen eten. Zoals elke avond begon het tegen 17uur weer af te koelen, tijd om naar huis te gaan.
’s Avonds zijn we uit eten geweest bij een chinees restaurant waarna ik op tijd mijn bedje ben ingekropen!

Dag 78, donderdag 11 december
Mijn laatste dag in Ethiopië! Mijn laatste dag in de armoede en in de warmte. Ik las vandaag dat het flink koud is in Nederland, zo rond de 0 graden. Nou dat moet wel even een tegenvaller zijn straks.
En wat ga je doen op zo’n laatste dag? Precies de laatste inkopen doen!
Op Piassa heb ik nog wat spijkerbroeken gekocht zodat ik thuis iig wat warms aan de benen heb. En natuurlijk ben ik nog voor de laatste keer naar Merkato gegaan de laatste souvenirs kopen die ik nog graag wou hebben. Nadat ik mijn laatste geld had uitgegeven heb ik thuis mijn koffer ingepakt en was het tijd om te gaan. In Amsterdam (een restaurant in Ethiopië) besloot ik voor de laatste keer injera te eten. Maar helaas dit was meteen de smerigste injera die ik ooit heb gehad. Nadat ik de injera had laten inpakken voor een take away zodat de arme mensen op straat mijn eten konden op eten was het dan echt tijd om te gaan. Op de luchthaven was ik vrij snel ingecheckt en was het tijd om afscheid te nemen. Nadat ik iedereen een dikke knuffel had gegeven ben ik door de douane gegaan. Om 23.35uur vloog ik terug naar Nederland.

Dag 79, vrijdag 12 december
Na 7.20uur vliegen landde ik vanochtend voor 5 uur op Schiphol airport. De vlucht ging erg snel en zonder problemen, gelukkig! Ook mijn koffer en backpack had ik al vrij snel van de band gevist en voor ik het wist zat ik al weer samen met papa, mama en kim in de auto naar huis. Ik had helemaal geen raar gevoel bij het terugzien van Nederland, alles leek weer heel normaal. De wegen waren gewoon weer recht. De auto’s zagen er normaal uit. De huizen leken weer normaal. Ook thuis leek alles gewoon weer als voorheen, net alsof er niks veranderd was. Vergelijk het met Goede Tijden Slechte Tijden. Als je dat een aantal maanden niet ziet en opeens weer kijkt weet je precies waar het over gaat (niet dat ik GTST kijken maar goed). Nou dat gevoel had ik nu dus ook. Niks geen cultuurshock (misschien komt het nog? Ik wil hem toch wel graag ervaren)!
Om 10.00uur kwamen mijn opa en zijn zus op visite erg gezellig. Mijn opa kwam met de verassing van de dag, een echte Hema tompoes, daar had ik echt al heeeel lang zin in, haha! In Ethiopië hebben ze namelijk nep tompoezen, erg smerig waardoor je de Hema echt wel gaat missen ;-)!
De rest van de dag heb ik eigenlijk rustig aan gedaan. Ik heb mijn koffer uitgepakt, ben het winkelcentrum in geweest om wat truien te kopen want tjah die kou valt wel een beetje tegen na 3 maanden zonnestralen.
’s Avonds toen ik met de hond uit ging voelde ik mijn buik, ik was misselijk en dacht over te moeten geven. Toen ik thuis kwam ben ik meteen na bed gedaan maar voor ik het wist zat ik elk uur op de wc en liep ik helemaal leeg. Het gevoel van overgeven bleef maar helaas, ik kon het niet.

Dag 80, zaterdag 13 december
Om 7 uur, na een hele nacht na de wc te zijn gerend en leeg te zijn gelopen, kon ik dan eindelijk overgeven. Om 9uur zaten we bij de huisarts omdat ik wist dat er iets niet helemaal goed was. De huisarts deed een korte controle en verwees me door na de eerste hulp van het ziekenhuis. In het ziekenhuis lag ik vrij snel op een behandeltafel en werd ik van top tot teen nagekeken en werd er bloed afgenomen. De artsen hebben niks gevonden en met een antibioticakuur mocht ik weer na huis. Thuis kon ik gelukkig vrij snel slapen en zo heb ik de rest van de dag op bed gelegen om bij te tanken. Momenteel ben ik nog steeds niet over mijn buikgriep heen. Na het weekend wil ik me dus verder laten onderzoeken op parasieten, ameubes en andere rare Ethiopische ziektes ;-)!